Каталог Артыкулаў

Касцёл  Святой Тройцы

"Бог ёсць любоў” – першая энцыкліка Бэнэдыкта ХVІ

Ці май, ці зіма настае

Ідзём да яго мы з пакорай,

Скіроўваем просьбы свае

Да Мацеры Божай Падхорнай.

Душу напаўняла не раз

Дзівоснае перакананне:

Ратуе ўкленчаных нас

Стагоддзі плывуць над зямлёй,

Нібыта па небе аблокі.

Яднае нас верай сваёй

Касцёл Святой Тройцы ў Глыбокім.

                   Ганна Пяткевіч

Выдадзена па благаслаўленні пробашча парафіі, ксяндза пралата касцёла Святой Тройцы ў Глыбокім Мечыслава Янчышына

З гісторыі касцёла Святой Тройцы г. Глыбокае  

З 1639 г. Іосіф Корсак – стараста і ваявода мсціслаўскі, за абарону Мсціслаўля ў вайне з Масковіяй атрымаў маёнтак Антонава ў Мазырскім павеце.

Іосіф Корсак быў чалавекам набожным, нежанатым, усю сваю маёмасць ахвяраваў касцёлам і сваякам. На яго сродкі былі пабудаваны Базыльянскі кляштар (манастыр) у Беразвеччы, кляштар кармелітаў і парафіяльны касцёл у Глыбокім.

Іосіф Корсак распарадзіўся, каб яго цела без усялякіх цырымоній было пахавана ў касцёле, які быў пабудаваны 16 красавіка 1643 г. Ён памёр у ліпені 1643 г. Але пахаваны І. Корсак быў у касцёле кармелітаў (цяпер Царква Раства Багародзіцы). Пасля перабудовы касцёла кармелітаў у праваслаўную царкву цела яго было  перазахавана. Пасля апошняй перабудовы касцёла на адной з яго калон быў умураваны партрэт фундатара.  Пазней партрэт  І. Корсака  быў прададзены прыватнай асобе ў салоне мастацтваў у Варшаве, і зараз месцазнаходжанне яго невядома. Засталася толькі рэпрадукцыя ў "Тыгодніку ілюстраваным” за 1903 г.

Першапачаткова касцёл быў узведзены   ў  1643 г. кармелітамі босымі. Ён быў пабудаваны з дрэва, меў выгляд  крыжа з дзвюма вежамі,  дзевятнаццаццю лаўкамі, хорамі, васьмю вокнамі. У касцёле была званіца з дзвюма вялікімі званамі.

 Калі ў 1654 г.  Глыбокае занялі войскі Маскоўскага цара Аляксея Міхайлавіча, касцёл быў спалены.

Хто ж такія кармеліты?

Кармеліты – манахі аднаго з каталіцкіх ордэнаў, заснаванага ў 1155 г. святым Бертольдам у Палесціне ў час крыжовых паходаў. Першы скіт кармелітаў узнік на гары Кармель (адсюль і назва). У 1247 г. ордэн зацверджаны Папам Інакенціем ІV. 

У сярэдзіне 13 ст. узнікла версія аб асаблівым патранаце над кармелітамі Дзевы Марыі. Патранальнае свята Маці Божай Шкаплернай – 16 ліпеня ў 1587 г. зацверджана для ордэна, у 1727 г. – для ўсёй каталіцкай царквы. 

Пасля ўвядзення ў 16 ст. рэфарматаркай ордэна іспанскай кармеліткай Тэрэзай Авільскай больш суровага статута, вылучыліся новыя ордэны – босых кармелітак і босых кармелітаў. Пасля гэтага кармелітаў старога статута  сталі называць "кармеліты абутыя”, а прадстаўнікоў новых ордэнаў – кармеліты босыя.

У ХVІІ ст.  кармеліты босыя з’явіліся ў Глыбокім. У ХІХ ст. кармеліцкія кляштары былі зачынены.